ตัวกรองผลการค้นหา
โค
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งคล้ายขนมต้มขาว มีไส้อย่างหน้ากระฉีก ราดหัวกะทิขลุกขลิก เรียกว่า ขนมโค.
กินปูนร้อนท้อง
หมายถึง(สำ) ก. ทำอาการมีพิรุธขึ้นเอง, แสดงอาการเดือดร้อนขึ้นเอง.
ขี้แมว
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งในพวกจันอับ.
ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก
หมายถึง(สำ) ก. ดีแต่พูด แต่ทำไม่ได้.
ข้าวโกบ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ขนมนางเล็ด.
หน้าวัว
หมายถึงน. กระเบื้องปูพื้นรูปสี่เหลี่ยม ทำด้วยดินเผา เรียกว่า กระเบื้องหน้าวัว; กระเบื้องสำหรับมุงหลังคารูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนทำด้วยปูนซีเมนต์ ทราย และน้ำ เรียกว่า กระเบื้องหน้าวัว กระเบื้องว่าว หรือ กระเบื้องขนมเปียกปูน.
ซก,ซ่ก
หมายถึงก. เปียกชุ่มจนถึงหยด เช่น เหงื่อซก.
ก่อสร้าง
หมายถึงก. ก่อและสร้างโดยใช้อิฐและปูนเป็นส่วนใหญ่.
ไม้คมแฝก
หมายถึงน. อาวุธชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ลักษณะเป็นท่อนยาวประมาณ ๑ ศอก ปลายหน้าตัดมีลักษณะเป็นเหลี่ยมอย่างขนมเปียกปูน ด้านมือจับจะลบเหลี่ยมออกและมีเชือกร้อยสำหรับคล้องข้อมือจับ.
ข้าวแตน
หมายถึงน. ขนมรังแตน. (ดู รังแตน ๒).
รำเร
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง เช่น ทั้งขนมรำเรเร่ฉํ่า. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
ขลม
หมายถึง[ขฺลม] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ขนม.