ตัวกรองผลการค้นหา
พระกระยาตัง
หมายถึงข้าวตัง
เครื่องคาว
หมายถึงกับข้าว
กระโรกน้ำข้าว
หมายถึงดู เขยตาย.
กากข้าว
หมายถึงน. ข้าวเปลือกที่ปนอยู่ในข้าวสารหรือข้าวสุก.
เก็บข้าวตก
หมายถึงก. เก็บรวงข้าวที่เก็บเกี่ยวตกหล่นในท้องนา.
ขันข้าวบาตร
หมายถึงน. ขันเชิงสำหรับใส่ข้าวตักบาตร.
ข้าวกล้า
หมายถึงน. ต้นข้าวที่เพาะไว้สำหรับย้ายไปปลูกที่อื่น, กล้า ก็เรียก.
ข้าวขวัญ
หมายถึงน. ข้าวบายศรี.
ข้าวของ
หมายถึงน. สิ่งของต่าง ๆ มีเครื่องใช้เครื่องประดับเป็นต้น.
ข้าวควบ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ข้าวเกรียบใส่นํ้าตาลอ้อย มีรสหวานอย่างข้าวเกรียบว่าว.
ข้าวคำ
หมายถึงน. (๑) ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓). (๒) ดู การบูรป่า.
ข้าวแคบ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ข้าวเกรียบที่มีรสเค็ม ๆ อย่างข้าวเกรียบกุ้ง.