ตัวกรองผลการค้นหา
ไข่ลูกยอด
หมายถึงน. ไข่งูที่อยู่บนยอดกลางกองไข่, ไข่ขวัญ ก็เรียก.
ไข่ลม
หมายถึงน. ไข่ที่ไม่มีเชื้อตัวผู้ผสม.
ลั่นกุญแจ
หมายถึงก. ใส่กุญแจ.
ไข่ขาง
หมายถึงน. ไข่แมลงวัน. (ดู ขาง).
ไข่ตายโคม
หมายถึงน. ไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟัก.
ฟอง
หมายถึงไข่ เช่น ฟองไก่ ฟองจิ้งจก
ไข่หิน
หมายถึงน. ไข่ที่แข็งคล้ายหิน.
ไข่เค็ม
หมายถึงน. ไข่ที่ดองนํ้าเกลือ, ไข่ที่พอกด้วยขี้เถ้าหรือแกลบผสมเกลือ มักทำจากไข่เป็ด มีรสเค็ม, ไข่พอก ก็เรียก.
เกลียดตัวกินไข่
หมายถึง(สำ) ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้เข้าคู่กับ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง ว่า เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง.
ปูจ๋า
หมายถึงน. ชื่อกับข้าวอย่างหนึ่ง เอาเนื้อปูผสมเครื่องกับไข่แล้วใส่กระดองปูนึ่งหรือทอด.
อัณฑชะ
หมายถึงน. “เกิดแต่ไข่” หมายถึง สัตว์ที่เกิดจากไข่ เช่น ไก่ นก เต่า. (ป., ส.).
ลงกลอน
หมายถึงก. ใส่กลอน, เดิมหมายถึงใส่กลอนล่าง.