ค้นเจอ 283 รายการ

เสียหู

หมายถึงก. สูญเสียหูไป, โดยปริยายใช้ในความดูถูกดูหมิ่น เช่น เรื่องไร้สาระเช่นนี้ ฉันไม่ฟังให้เสียหูหรอก.

หมวกหู

หมายถึงน. ขอบหูตอนบน.

หูหนวก

หมายถึงน. หูที่ขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง, โดยปริยายหมายความว่า ฟังอะไรไม่ได้ยิน.

มูลพระโสต

หมายถึงขี้หู

มล้าง

หมายถึง[มะล้าง] ก. ม้าง, ล้าง, ฆ่า, ผลาญ.

เป็นหูเป็นตา

หมายถึง(สำ) ก. ช่วยสดับตรับฟังและดูแลรักษาแทน.

แปร่งหู

หมายถึงว. ผิดเพี้ยนไปจากที่เคยตกลงกันไว้, มีเสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.

รู้ถึงหู

หมายถึงก. รู้เพราะมีคนบอก เช่น เรื่องนี้อย่าให้รู้ถึงหูเขานะ.

หูตัน

หมายถึงว. อาการที่หูฟังไม่ได้ยินเพราะมีขี้หูเต็มช่องหู, โดยปริยายหมายความว่าไม่ได้ยิน เช่น เรียกเท่าไรก็ไม่ได้ยิน หูตันหรืออย่างไร.

หูอื้อ

หมายถึงว. อาการที่รู้สึกเหมือนมีลมอยู่ในหูทำให้ไม่ค่อยได้ยินเสียง.

ล้างหน้าผี,ล้างหน้าศพ

หมายถึงก. ผ่ามะพร้าวห้าวให้น้ำรดลงไปบนหน้าศพก่อนเผา.

ที่สรงพระพักตร์, ถาดสรงพระพักตร์

หมายถึงอ่างล้างหน้า

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ