ตัวกรองผลการค้นหา
ลมบ้าหมู
หมายถึงน. อาการหมดสติเป็นครั้งคราว และมักมีอาการชักเกร็ง นํ้าลายเป็นฟอง มือเท้ากำ เป็นผลเนื่องจากสมองทำงานผิดปรกติ.
ลมพัดหลวง
หมายถึงน. ลมตะโก้. (ดู ตะโก้ ๒).
ล่มฟ้า
หมายถึงว. มีอำนาจเหนือฟ้าเหนือเทวดา.
ล้มไม่ลง
หมายถึงก. อาการที่ถูกฝ่ายตรงข้ามเตะซ้ายเตะขวาเลี้ยงไว้ไม่ให้ล้ม เช่น นายแดงถูกเตะล้มไม่ลง; หักล้างหรือโค่นผู้อื่นไม่สำเร็จ, โดยปริยายหมายความว่า พยายามรักษาสถานภาพไว้ไม่ให้ซวดเซ เช่น ธนาคารล้มไม่ลง เพราะถ้าล้มประชาชนจะเดือดร้อน.
ลมร้อน
หมายถึงน. ลมที่นำความร้อนมาด้วย.
ลมว่าว
หมายถึงน. ลมที่พัดจากทิศเหนือไปทิศใต้ตอนต้นฤดูหนาว, ลมเล่นว่าวเดี๋ยวนี้คือลมตะเภา ซึ่งพัดจากทิศใต้ไปทิศเหนือในกลางฤดูร้อน.
ลมสว้าน
หมายถึง[-สะว่าน] ก. ลมแดกขึ้นอันเป็นอาการของไข้หนักจวนจะสิ้นใจ.
ลมใส่
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่รู้สึกว่าจะเป็นลมเนื่องจากตกใจหรือผิดหวังเป็นต้น เช่น เห็นผลสอบแล้วลมใส่.
ลมหวน
หมายถึงน. ลมที่พัดกลับไปกลับมาขณะฝนตก.
ลวกปาก,ลวกปากลวกคอ
หมายถึงก. อาการที่กินของร้อนจัดทำให้รู้สึกว่าปากแทบพองชั่วระยะหนึ่ง.
ล้วง
หมายถึงก. เอามือสอดเข้าไปในที่ซึ่งเป็นช่องเป็นรู เช่น เดินเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง, โดยปริยายหมายความว่า หยั่งเอาความรู้ความคิดที่เขาปิดบังไว้ เช่น ล้วงความลับ ล้วงข้อสอบ.
ล้วงตับ,ล้วงไส้
หมายถึงก. หลอกลวงให้ตายใจเพื่อล้วงเอาความลับเป็นต้น.