ตัวกรองผลการค้นหา
หน้าขา
หมายถึงน. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.
ขัดตา
หมายถึงก. ดูไม่ถูกตา, ดูไม่เหมาะตา, ขัดนัยน์ตา ขัดลูกตา หรือขัดลูกหูลูกตา ก็ว่า.
ขะน่อง,ขาน่อง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่อง หรือกระหน่อง ก็เรียก.
สะดุดขาตัวเอง
หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดหลักเกณฑ์ที่ตนกำหนดไว้เอง.
เตียง
หมายถึงน. ที่สำหรับนอนหรือตั้งสิ่งของ มีขา ๔ ขา รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า.
ขากบ
หมายถึงน. ขาของว่าวจุฬา.
ข้อพับ
หมายถึงน. ส่วนของแขนหรือขาที่พับได้.
ขาพับ
หมายถึงน. ส่วนของขาที่พับได้อยู่หลังเข่า.
นั่งขัดตะหมาด
หมายถึง(ปาก) ก. นั่งขัดสมาธิ.
เท้าคู้
หมายถึงน. เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้ที่ตอนปลายคู้หรืองอเข้า.
นักขัต
หมายถึง[นักขัด, นักขัดตะ-] น. ดาว, ดาวฤกษ์. (ดู นักษัตร). (ป. นกฺขตฺต; ส. นกฺษตฺร).
ยินยอม
หมายถึงก. ยอม, ไม่ขัด, ตกลง, ชอบใจ, ตาม.