ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวโกบ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ขนมนางเล็ด.
บ้าบิ่น
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมกับมะพร้าวและนํ้าตาลทราย ผิงไฟล่างไฟบน.
ใส่ไส้
หมายถึงก. สอดไส้ไว้ข้างใน, เรียกขนมชนิดหนึ่ง มีไส้หน้ากระฉีก ปั้นเป็นก้อนหุ้มด้วยแป้งข้าวเหนียวดำ แล้วหยอดด้วยแป้งข้าวเจ้า ผสมกะทิ และเกลือ ซึ่งกวนสุกแล้ว ห่อด้วยใบตองหรือใส่กระทงนึ่งให้สุก ว่า ขนมใส่ไส้, ขนมสอดไส้ ก็ว่า.
โลหะเจือ
หมายถึงน. โลหะที่เกิดจากการผสมโลหะต่างชนิดกัน เช่น นาก ทองบรอนซ์, โลหะผสม ก็ว่า.
ข้าวแตน
หมายถึงน. ขนมรังแตน. (ดู รังแตน ๒).
รำเร
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง เช่น ทั้งขนมรำเรเร่ฉํ่า. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
ขลม
หมายถึง[ขฺลม] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ขนม.
เค้ก
หมายถึงน. ขนมฝรั่งชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีผสมไข่ เนย นํ้าตาล เป็นต้น แล้วผิงหรืออบให้สุก. (อ. cake).
สืบพันธุ์แบบอาศัยเพศ
หมายถึงก. สืบพันธุ์โดยการผสมของเซลล์สืบพันธุ์ เช่น การผสมของเชื้ออสุจิกับไข่ของเพศหญิง.
เปีย,เปียะ,เปี๊ยะ
หมายถึงน. ขนมเปีย. (ดู เปีย ๒).
ไข่ลม
หมายถึงน. ไข่ที่ไม่มีเชื้อตัวผู้ผสม.
จับเขม่า
หมายถึงก. เอาเขม่าผสมนํ้ามันตานีเป็นต้นทาไรผมให้ดำ.