ตัวกรองผลการค้นหา
เขน
หมายถึงน. เครื่องปิดป้องศัสตราวุธ รูปกลมคล้ายกระทะ ทำด้วยโลหะ ด้านหลังมีห่วงสำหรับสอดแขนและมือจับ มักใช้คู่กับดาบหรือหอก.
แขน
หมายถึงน. เรียกสายเสื้อชั้นในของผู้หญิง.
จับมือถือแขน
หมายถึง(สำ) ก. ฉวยโอกาสล่วงเกินหญิงด้วยการจับมือจับแขนในเชิงชู้สาว.
ทองปลายแขน
หมายถึงน. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. ผลยาว ปลายงอ.
ไม้กางเขน
หมายถึงน. วัตถุเป็นรูปเหมือนคนยืนกางแขน () ทำด้วยไม้หรือโลหะเป็นต้น เป็นเครื่องหมายคริสต์ศาสนา.
หัวโขน
หมายถึงน. รูปหัวยักษ์ ลิง ที่ใช้สวมเวลาเล่นโขนหรือละคร, โดยปริยายหมายถึงตำแหน่งหน้าที่หรือยศถาบรรดาศักดิ์ที่ดำรงอยู่ มักใช้ในสำนวน เช่น สวมหัวโขน ถอดหัวโขน.
อ้อมแขน
หมายถึงน. วงแขนที่โอบไว้ เช่น แม่โอบลูกไว้ในอ้อมแขน.
พระพาหัฐิ
หมายถึงกระดูกแขน
พระพาหุ
หมายถึงแขน
หมายถึงน. เรียกตัวแสดงโขนพวกหนึ่งซึ่งเป็นพลรบ มีหน้าที่ออกเต้นในเวลายกทัพ ว่า พลเขน, เรียกอาการเต้นของพลเขนว่า เต้นเขน.
จองหองพองขน
หมายถึงว. เย่อหยิ่งแสดงอาการลบหลู่.
สีขน
หมายถึงดู หางกิ่ว (๑).