ตัวกรองผลการค้นหา
ไทยทาน
หมายถึงของสำหรับทำทาน (บาลี) เทยฺยทาน
ปฏิคาหก
หมายถึงน. ผู้รับทาน. (ป. ปฏิคฺคาหก).
ทานกัณฑ์
หมายถึง[ทานนะ-] น. ชื่อกัณฑ์ที่ ๓ ในมหาชาติ.
แย้ง
หมายถึงก. ไม่ตรงหรือลงรอยเดียวกัน เช่น ความเห็นแย้งกัน ข้อความแย้งกัน; ต้านไว้, ทานไว้.
ธุดงคสมาทาน
หมายถึง[ทุดงคะสะมาทาน] น. การถือธุดงค์.
พระยาพานทอง
หมายถึงน. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพระยา และได้รับพระราชทานพานทอง เป็นเครื่องสำหรับยศ, ผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตระกูลจุลจอมเกล้าชั้นทุติยจุลจอมเกล้าขึ้นไป มีบรรดาศักดิ์เสมอตำแหน่งที่ได้รับพานทอง.
หมายถึง[ไทยะ-] น. ของสำหรับทำทาน. (ป. เทยฺยทาน).
ขุนนาง
หมายถึง(โบ) น. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานสัญญาบัตร ตามปรกติต้องมีศักดินาตั้งแต่ ๔๐๐ ขึ้นไป.
สโมธาน
หมายถึง[สะโมทาน] น. การประชุม, การรวมกัน. (ป.; ส. สมวธาน).
จาคี
หมายถึง(แบบ) น. ผู้มีการเสียสละ, ผู้นิยมทำทาน. (ป.; ส. ตฺยาคินฺ).
อวย
หมายถึงก. ให้ เช่น อวยชัย อวยพร, โบราณใช้ว่า โอย ก็มี เช่น โอยทาน.
พระยาโต๊ะทอง
หมายถึงน. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพระยา และได้รับพระราชทานโต๊ะทอง (พานก้นตื้น) เป็นเครื่องสำหรับยศ, ผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตระกูลจุลจอมเกล้า ชั้นตติยจุลจอมเกล้าวิเศษ มีบรรดาศักดิ์เสมอตำแหน่งที่ได้รับโต๊ะทอง.