ตัวกรองผลการค้นหา
เข็ดฟัน
หมายถึงก. เสียวฟันเพราะกินของเปรี้ยว.
เคี้ยวฟัน
หมายถึงก. แสดงอาการโกรธเมื่อยังทำอะไรเขาไม่ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ เข่นเขี้ยว เป็น เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน.
ฟัน
หมายถึงน. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด ฉีกเคี้ยวอาหาร, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฟันเลื่อย ฟันจักร.
ฟันน้ำนม
หมายถึงน. ฟันชุดแรก.
ฟันหลอ
หมายถึงน. ฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟันซึ่งเกิดจากฟันหลุด กร่อน หรือหักจนถึงโคนฟัน เป็นต้น.
สีฟันนางแอ
หมายถึงดู เฉียงพร้านางแอ.
ยาสีพระทนต์
หมายถึงยาสีฟัน
บังฟัน
หมายถึงก. ใช้เวทมนตร์ไปทำร้ายผู้อื่นด้วยวิธีเอาดาบเป็นต้นฟันสิ่งที่สมมุติเป็นตัวผู้ที่ตนประสงค์จะทำร้าย เพื่อให้เกิดผลเป็นทำนองเดียวกันแก่ผู้นั้น.
ฝ่าฟัน
หมายถึงก. ต่อสู้กับความยากลำบาก.
ฟันดาบ
หมายถึงน. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.
ฟันถาวร,ฟันแท้
หมายถึงน. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันนํ้านม.
ฟันฝ่า
หมายถึงก. บุกตะลุยสิ่งที่ต้านทานเข้าไป, ผจญสิ่งที่ขัดขวาง.