ค้นเจอ 387 รายการ

ตักษณี

หมายถึงน. ผึ่ง, ขวาน. (ส.; ป. ตจฺฉนี).

อุรคะ

หมายถึงน. “ผู้ที่ไปด้วยอก” คือ งู, นาค. (ป. อุรค ว่า ไปด้วยอก).

อังสา

หมายถึงน. บ่า, ไหล่. (ป., ส. อํส).

ยกภูเขาออกจากอก

หมายถึง(สำ) ก. โล่งอก, หมดวิตกกังวล, ปลดเปลื้องภาระที่หนักอกหนักใจให้หมดไป.

อกตเวที

หมายถึง[อะกะตะ-] น. ผู้ไม่ประกาศอุปการคุณที่ท่านทำแก่ตน, ผู้ไม่ตอบแทนอุปการคุณที่ท่านได้ทำแก่ตน, เป็นคำคู่กันกับ อกตัญญู. [ป. อ ว่า ไม่ + กต ว่า (อุปการะ) ที่ท่านทำแล้ว + เวที ว่า ผู้ให้รู้, ผู้ประกาศ].

อกสั่นขวัญหาย

หมายถึงก. ตกใจสุดขีด, ตกใจกลัวอย่างยิ่ง.

ต้นคอ

หมายถึงน. ส่วนของคอที่ถัดไหล่ขึ้นไปถึงบริเวณก้านคอ.

อกสามศอก

หมายถึงว. มีร่างกายกำยำล่ำสัน, แข็งแรง, (ใช้แก่ผู้ชาย).

สายโยก

หมายถึงน. สายถลกบาตรสำหรับคล้องที่ไหล่.

คอปาด

หมายถึงน. เรียกเสื้อที่มีคอตัดปาดตรงจากไหล่ซ้ายถึงไหล่ขวาว่า เสื้อคอปาด.

อกรวบ

หมายถึงน. อกไม่ผาย. ว. อาการของคนที่วิ่งจนเหนื่อยหอบแทบจะหมดเรี่ยวแรง เรียกว่า วิ่งจนอกรวบ.

กระโถนปากแตร

หมายถึงน. กระโถนทรงกลมมีปากผายออกคล้ายแตร.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ