ค้นเจอ 354 รายการ

ปะเตะ

หมายถึงก. เตะ, ฟาดด้วยหลังเท้า.

ช่วงบาท

หมายถึงน. ผู้อยู่ในระยะเท้า “คือ ใกล้เท้า หมายความว่า ผู้รับใช้”.

อนุสนธิ

หมายถึงน. การต่อเนื่อง, การสืบเนื่อง. (ป.).

กระทืบ

หมายถึงก. ยกเท้ากระแทกลงไป.

บัลเลต์

หมายถึงน. ระบำปลายเท้า.

สันตติ

หมายถึง[-ตะติ] น. ความสืบต่อ เช่น สืบสันตติวงศ์. (ป.; ส. สํตติ ว่า ลูกหลาน).

บาทมูล

หมายถึง[บาดทะมูน] น. ที่ใกล้เท้า, แทบฝ่าเท้า. (ป.).

ก้าว

หมายถึงน. ระยะทางชั่วยกเท้าย่างไปครั้งหนึ่ง. ก. ยกเท้าย่างไป.

เค้าเงื่อน

หมายถึงน. ร่องรอยที่นำให้สืบสาวเรื่องราวต่อไปได้.

เทือกเถาเหล่ากอ

หมายถึงน. เชื้อสายวงศ์ตระกูลที่สืบเนื่องต่อกันมา.

กระหย่ง

หมายถึงว. อาการที่เดินหรือวิ่งไม่เต็มเท้า คือ จดแต่ปลายเท้า เพื่อทำให้ตนสูงขึ้น หรือเพื่อไม่ให้เกิดเสียงดัง เช่น เดินกระหย่ง วิ่งกระหย่ง, เรียกรอยเท้าที่ไม่เต็มเห็นแต่ปลายเท้าและส้นเท้าว่า รอยเท้ากระหย่ง, อาการที่นั่งเอาปลายเท้าตั้งลงที่พื้น ส้นเท้าทั้ง ๒ รับก้น เรียกว่า นั่งกระหย่ง, กระโหย่ง หย่ง หย่ง ๆ โหย่ง หรือ โหย่ง ๆ ก็ว่า.

ฝ่า

หมายถึงน. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ