ค้นเจอ 233 รายการ

วอด

หมายถึงก. หมดไป, สิ้นไป, เช่น ไฟไหม้เสียวอดเลย, วอดวาย ก็ว่า.

กัดฟัน

หมายถึงก. เอาฟันต่อฟันกดกันไว้แน่น เป็นอาการแสดงถึงความอดกลั้น, โดยปริยายหมายความว่า มานะ; ขบฟันในเวลานอนหลับ.

ลงมีดลงไม้

หมายถึงก. ตีรันฟันแทง.

แห้น

หมายถึงก. แทะ, กัดด้วยฟันหน้า.

แพ้ฟัน

หมายถึงว. ฟันหักเร็วกว่าธรรมดา.

หวะ

หมายถึงว. เป็นแผลลึก เช่น ถูกฟันหลังหวะ.

หักร้างถางพง

หมายถึงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.

ชี่

หมายถึงน. ยาสีฟันโบราณ ใช้สีเพื่อให้ฟันดำ, สี้ ก็เรียก.

ทำฟัน

หมายถึงก. ทำให้ฟันอยู่ในสภาพปรกติหรือใช้การได้ด้วยการอุด ถอน หรือใส่ฟันใหม่ เป็นต้น.

สี้

หมายถึงน. ยาสีฟันโบราณ ใช้สีเพื่อให้ฟันดำ, ชี่ ก็เรียก.

ฉับ,ฉับ ๆ

หมายถึงว. อาการที่พูดหรือฟันเป็นต้นอย่างเร็ว เช่น ฟันฉับ พูดฉับ ๆ; เสียงดังเช่นนั้น.

วาบ

หมายถึงว. อาการที่รู้สึกร้อน เย็น กลัว ตกใจ เสียวใจ เป็นต้น ขึ้นทันทีแล้วหายไปดับไป เช่น เย็นวาบ ใจหายวาบ เสียววาบ; วับ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ