ตัวกรองผลการค้นหา
ปะเตะ
หมายถึงก. เตะ, ฟาดด้วยหลังเท้า.
ช่วงบาท
หมายถึงน. ผู้อยู่ในระยะเท้า “คือ ใกล้เท้า หมายความว่า ผู้รับใช้”.
อนุสนธิ
หมายถึงน. การต่อเนื่อง, การสืบเนื่อง. (ป.).
กระทืบ
หมายถึงก. ยกเท้ากระแทกลงไป.
บัลเลต์
หมายถึงน. ระบำปลายเท้า.
สันตติ
หมายถึง[-ตะติ] น. ความสืบต่อ เช่น สืบสันตติวงศ์. (ป.; ส. สํตติ ว่า ลูกหลาน).
บาทมูล
หมายถึง[บาดทะมูน] น. ที่ใกล้เท้า, แทบฝ่าเท้า. (ป.).
ก้าว
หมายถึงน. ระยะทางชั่วยกเท้าย่างไปครั้งหนึ่ง. ก. ยกเท้าย่างไป.
เค้าเงื่อน
หมายถึงน. ร่องรอยที่นำให้สืบสาวเรื่องราวต่อไปได้.
เทือกเถาเหล่ากอ
หมายถึงน. เชื้อสายวงศ์ตระกูลที่สืบเนื่องต่อกันมา.
กระหย่ง
หมายถึงว. อาการที่เดินหรือวิ่งไม่เต็มเท้า คือ จดแต่ปลายเท้า เพื่อทำให้ตนสูงขึ้น หรือเพื่อไม่ให้เกิดเสียงดัง เช่น เดินกระหย่ง วิ่งกระหย่ง, เรียกรอยเท้าที่ไม่เต็มเห็นแต่ปลายเท้าและส้นเท้าว่า รอยเท้ากระหย่ง, อาการที่นั่งเอาปลายเท้าตั้งลงที่พื้น ส้นเท้าทั้ง ๒ รับก้น เรียกว่า นั่งกระหย่ง, กระโหย่ง หย่ง หย่ง ๆ โหย่ง หรือ โหย่ง ๆ ก็ว่า.
ฝ่า
หมายถึงน. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า.