ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 445 รายการ

ฉนัง

หมายถึง[ฉะหฺนัง] น. หม้อ, โบราณเขียนเป็น ฉนงง ก็มี เช่น ฉนงงบ่อมาทนนสาย แสบท้อง. (กำสรวล). (ข.).
 พจนานุกรมไทย

พื้นท้อง

หมายถึงน. เนื้อตรงส่วนท้อง (โดยมากหมายถึงส่วนท้องของปลา).
 พจนานุกรมไทย

นอกถนน

หมายถึงน. ที่ท้องถนน.
 พจนานุกรมไทย

นภา

หมายถึงฟ้า ท้องฟ้า

ท้องแขวน

หมายถึง[-แขฺวน] ว. หิวจัด, มักใช้เข้าคู่กับคำ ท้องกิ่ว เป็น ท้องกิ่วท้องแขวน เช่น หิวจนท้องกิ่วท้องแขวน, ไส้กิ่วไส้แขวน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ไส้

หมายถึงน. ส่วนของทางเดินอาหารซึ่งอยู่ระหว่างกระเพาะอาหารกับทวารหนัก เป็นท่อยาวขดไปขดมาอยู่ในช่องท้อง มีหน้าที่ย่อย ดูดซึมอาหารและนํ้า พักและขับถ่ายกากอาหาร, ลำไส้ ก็เรียก; เรียกของที่อยู่ข้างในซึ่งมีลักษณะเช่นนั้น เช่น ไส้ตะเกียง หรือที่ใส่ข้างใน เช่น ไส้ขนม ไส้ดินสอ; โดยปริยายหมายความว่า ความลับ เช่น สาวไส้ให้กากิน รู้ไส้; คนในครอบครัว, คนภายใน, คนใกล้ชิด, เช่น เห็นขี้ดีกว่าไส้ ไส้เป็นหนอน.
 พจนานุกรมไทย

อุ้มท้อง

หมายถึงก. มีลูกอยู่ในท้อง.
 พจนานุกรมไทย

กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง

หมายถึง(สำ) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้.
 พจนานุกรมไทย

พุง

หมายถึงน. ท้อง เช่น นอนตีพุง พุงปลิ้น, เรียกเครื่องในท้องของปลาบางชนิดรวมกัน มีกระเพาะและไส้เป็นต้น ว่า พุง เช่น พุงปลาช่อน.
 พจนานุกรมไทย

ดาราบถ

หมายถึงน. ท้องฟ้า. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

ลูกติดท้อง

หมายถึงน. ลูกผัวเก่าที่ติดครรภ์มาก่อนจะได้กับผัวใหม่.
 พจนานุกรมไทย

ท้องน้อย

หมายถึงน. ส่วนของท้องระหว่างสะดือกับหัวหน่าว.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด