ตัวกรองผลการค้นหา
ประทบ
หมายถึง(กลอน) ก. กระทบ เช่น ประทบประทะอลวน. (ตะเลงพ่าย).
ประสิทธิ,ประสิทธิ-,ประสิทธิ์
หมายถึง[ปฺระสิดทิ-, ปฺระสิด] น. ความสำเร็จ. ก. ทำให้สำเร็จ. (ส. ปฺรสิทฺธิ).
ประตาป
หมายถึงน. ประดาป.
นรเทพ,นรนาถ,นรนายก,นรบดี,นรบาล,นรราช
หมายถึง[นอระ-] น. พระราชา. (ป., ส.).
ปรมินทร์,ปรเมนทร์
หมายถึง[ปะระมิน, ปอระมิน, ปะระเมน, ปอระเมน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง. (ส.).
ปรศุ
หมายถึง[ปะระสุ] น. ขวาน. (ส.; ป. ผรสุ).
วิจรณะ
หมายถึง[-จะระ-] ก. เที่ยวไป. (ป.).
อจระ
หมายถึง[อะจะระ] ว. เคลื่อนไม่ได้, ไปไม่ได้. (ป., ส.).
รุทระ
หมายถึง[รุดทฺระ] ว. น่ากลัวยิ่งนัก. น. เทวดาหมู่หนึ่งมี ๑๑ องค์ รวมเรียกว่า เอกาทศรุทร, ชื่อเทพสำคัญองค์หนึ่งในพระเวท ซึ่งพวกฮินดูถือว่าเป็นองค์เดียวกับพระศิวะ. (ส.; ป. รุทฺท).
ปะวะหล่ำ
หมายถึงน. ประหลํ่า.
บำรู
หมายถึงก. ตกแต่ง, บำรุง; ประ เช่น บำรูงา ว่า ประงา.
ภิงสระ,ภิงสะ
หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป. ภิส; ส. พิส).