ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 71 รายการ

ผ้านุ่ง

หมายถึงน. ผ้าสำหรับนุ่งชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า เวลานุ่งม้วนให้เป็นชายกระเบนหรือหางกระเบนแล้วสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้าด้านหลังระดับบั้นเอวตอนที่เรียกว่า กระเบนเหน็บ.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าใบเมี่ยง

หมายถึงน. ผ้าขาวใช้ห่อศพที่เข้าโกศ.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าแฝง

หมายถึงน. ผ้าคาดเอว ปักด้วยดิ้นเงินแล่ง ทองแล่ง เป็นลวดลายต่าง ๆ โบราณใช้เป็นเครื่องประกอบอย่างหนึ่งที่แสดงศักดิ์, สมรด หรือ สำรด ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ผ้ายาง

หมายถึงน. ผืนยางหรือพลาสติก ใช้ปูที่นอนหรือเบาะเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าเหลืองร้อน

หมายถึง(ปาก) ก. อยากสึก (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร).
 พจนานุกรมไทย

พระสุจหนี่

หมายถึงผ้าที่ปูลาดไว้สำหรับประทับ หรือตั้งพระเก้าอี้

ผ้าเกี้ยว

หมายถึงน. ผ้าลายหรือผ้าปูมสมัยเก่าสำหรับขุนนางนุ่งหรือห่อคัมภีร์เป็นต้น, สมปัก ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าชุบสรง

หมายถึงน. ผ้าผลัดอาบน้ำเจ้านายหรือพระสงฆ์.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าเช็ดมือ

หมายถึงน. ผ้ารูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสสำหรับเช็ดมือหรือเช็ดปากที่โต๊ะอาหาร.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าแดง

หมายถึงน. ผ้าทอด้วยด้ายย้อมสีแดงเลือดนก มักใช้ทำผ้านุ่งโจงกระเบนหรือผ้าเช็ดปากสำหรับคนกินหมากเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าตา

หมายถึงน. ผ้านุ่งชนิดหนึ่งที่ทอด้วยด้ายหรือไหมมีลายเป็นตา ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ผ้าทิพย์

หมายถึงน. ผ้าที่ห้อยตรงหน้าฐานพระพุทธรูป (โดยมากปั้นด้วยปูนทำเป็นลายต่าง ๆ แต่ที่ไม่เป็นลายก็มี), ผ้าที่ห้อยหน้าราชอาสน์หรือพนักพลับพลา.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด