ผลการค้นหา

คิ้ว* *คิ้ว *คิ้ว*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 49 รายการ

หน้าแง

หมายถึงน. ส่วนของหน้าตรงหว่างคิ้ว เช่น นักมวยถูกชกหน้าแง.
 พจนานุกรมไทย

กัน

หมายถึงก. โกนให้เป็นเขตเสมอ เช่น กันคิ้ว กันคอ กันหน้า. (ข. กาล่).
 พจนานุกรมไทย

ขมับ

หมายถึง[ขะหฺมับ] น. ส่วนที่อยู่หางคิ้วเหนือกระดูกแก้มทั้ง ๒ ข้าง.
 พจนานุกรมไทย

อุณา

หมายถึงน. ขนแกะ; ขนระหว่างคิ้ว. (ป. อุณฺณา; ส. อูรฺณา).
 พจนานุกรมไทย

ผมม้า

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่หวีส่วนหนึ่งลงมาปรกหน้าผากราวระดับคิ้ว.
 พจนานุกรมไทย

นวย

หมายถึงก. เยื้องกราย, กรีดกราย; น้อม เช่น คิดคิ้วคำนวณนวย คือธนูอันก่งยง. (สมุทรโฆษ).
 พจนานุกรมไทย

สงโกจ

หมายถึง[-โกด] (แบบ) ก. หดเข้า, สั้นเข้า; สยิ้ว, หน้านิ่วคิ้วขมวด. (ป. สงฺโกจ; ส. สํโกจ).
 พจนานุกรมไทย

หน้าเข้มคม

หมายถึงน. ใบหน้าหล่อมีเสน่ห์ คิ้วดกดำ ตาคม (ใช้แก่ผู้ชายผิวคล้ำหรือดำแดง).
 พจนานุกรมไทย

นิ่ว

หมายถึงก. ทำหน้าย่นขมวดคิ้วแสดงความโกรธหรือเจ็บปวดเป็นต้น. ว. มีสีหน้าเช่นนั้น ในคำว่า หน้านิ่ว.
 พจนานุกรมไทย

หน้าคมขำ

หมายถึงน. ใบหน้าสวยซึ้งชวนพิศ คิ้วดกดำ ตาคม (ใช้แก่ผู้หญิงผิวคล้ำหรือดำแดง).
 พจนานุกรมไทย

สยิ้ว

หมายถึง[สะยิ่ว] ก. ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแสดงความไม่พอใจหรือเบื่อหน่าย ในคำว่า สยิ้วหน้า สยิ้วพระพักตร์.
 พจนานุกรมไทย

ก่ง

หมายถึงก. ทำให้งอเป็นรูปโค้ง, ทำให้โค้ง, เช่น ก่งศร ก่งคอ, โก่ง ก็ว่า. ว. โค้ง เช่น คิ้วก่ง, โก่ง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด