ตัวกรองผลการค้นหา
รู้หาญรู้ขลาด
หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.
ตีป่าให้เสือกลัว
หมายถึง(สำ) ก. ขู่ให้กลัว.
กลัวลาน
หมายถึงก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.
ภีมะ
หมายถึงว. น่ากลัว. (ป., ส.).
เก่งกาจ
หมายถึงก. กล้าหาญไม่กลัวอะไร.
ย่อแหยง
หมายถึง[-แหฺยง] ก. เกรงกลัว.
ขลาด
หมายถึง[ขฺลาด] ว. มักกลัว, ไม่กล้า.
ใจไม่ดี
หมายถึงว. ใจเสียเพราะกลัวหรือวิตกกังวล.
ตาขาว
หมายถึงว. แสดงอาการขลาดกลัว.
เภรวะ
หมายถึง[-ระ-] น. ความขลาด, ความกลัว. (ป.).
หน้าผี
หมายถึงน. หน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว.
ปากกล้า
หมายถึงว. พูดไม่เกรงกลัวใคร.