ตัวกรองผลการค้นหา
เบาความ
หมายถึงว. ไม่พินิจพิเคราะห์ในข้อความให้ถี่ถ้วน, หย่อนความคิด, เชื่อง่ายโดยมิได้ไตร่ตรองให้รอบคอบเสียก่อน.
เบาเต็ง
หมายถึงว. จวนบ้า, ไม่เต็มเต็ง, ไม่เต็มบาท.
เบาบาง
หมายถึงว. น้อยลง เช่น ผลไม้เบาบางลง, ทุเลาลง, บางเบา ก็ว่า.
เบาปัญญา
หมายถึงว. หย่อนความคิด, หย่อนสติปัญญา.
เบามือ,เบาไม้เบามือ
หมายถึงก. ทำเบา ๆ หรือค่อย ๆ ด้วยความระมัดระวัง, ทำไม่ให้หนักมือหรือรุนแรง; ช่วยให้ไม่ต้องทำงานมาก. ว. ที่ออกแรงน้อยในการจับถือหรือยกเป็นต้น เช่น ไม้เท้าเบามือ กระเป๋าเบามือ.
เบาเหวง,เบาโหวง
หมายถึง[-เหฺวง, -โหฺวง] ว. เบาจนเกือบไม่มีนํ้าหนัก.
เบาะ
หมายถึงน. เครื่องรองรับซึ่งมีลักษณะนุ่ม เช่น เบาะยัดนุ่น เบาะรองนั่ง เบาะสำหรับเด็กนอน.
แบเบาะ
หมายถึงว. ที่นอนอยู่บนเบาะเมื่อยังเป็นเด็กแดง ๆ, โดยปริยายหมายความว่า ไร้เดียงสา เช่น ทำเป็นเด็กแบเบาะ.
ปวดท้องเบา,ปวดท้องเยี่ยว
หมายถึงก. ต้องการถ่ายปัสสาวะ.
ปากเบา
หมายถึงก. พูดได้เร็ว (ใช้แก่เด็กที่สอนพูด); พูดโดยไม่ยั้งคิด. น. เรียกยุงที่กัดไม่ค่อยจะรู้สึกเจ็บว่า ยุงปากเบา.
ลายเบา
หมายถึงน. ลายที่เกิดขึ้นด้วยการแกะเดินเส้นเป็นร่องตื้น ๆ บนพื้นหินหรือพื้นโลหะ เช่น ลายเบาจารึกบนพื้นหินชนวน ลายเบาบนรอยพระพุทธบาทสัมฤทธิ์.
หนักไม่เอา เบาไม่สู้
หมายถึง(สำ) ว. ไม่มีความอดทนที่จะทำการงาน.