ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 74 รายการ

เบญจมาศ

หมายถึง[เบนจะมาด] น. ชื่อไม้ล้มลุกหรือไม้พุ่มขนาดเล็กชนิด Dendranthema morifolium (Ramat.) Tzvel. ในวงศ์ Compositae ใบหนา ใต้ใบมีขนละเอียด รูปใบมีแบบต่าง ๆ ดอกเป็นช่อออกตามปลายกิ่ง มีหลายสี บางพันธุ์โต บางพันธุ์เล็ก บางพันธุ์กลีบดอกซ้อนถี่แน่น บางพันธุ์กลีบดอกยาวบิดเป็นเกลียว ใบหรือกลีบเมื่อขยี้ดมมีกลิ่นฉุน เฉพาะพันธุ์ดอกเล็ก สีขาวกลิ่นหอม เรียก เบญจมาศหนู หรือ เก๊กฮวย ดอกตากแห้งชงกับใบชาหรือต้มกับนํ้าตาล ใช้ดื่มแก้กระหาย.
 พจนานุกรมไทย

ปัญจมี

หมายถึงว. ที่ ๕.
 พจนานุกรมไทย

พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ

หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, ยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ล่มหัวจมท้าย

หมายถึงก. ร่วมโชคชะตาเดียวกัน เช่น สามีภรรยาต้องล่มหัวจมท้ายด้วยกัน.
 พจนานุกรมไทย

ลูบหน้าปะจมูก

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเด็ดขาดจริงจังลงไปไม่ได้ เพราะเกรงจะไปกระทบกระเทือนพวกพ้องเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

วันจม

หมายถึง(โหร) น. วันเคราะห์ร้ายในเดือนทางจันทรคติ เป็นวันห้ามทำกิจการใด ๆ ทั้งสิ้น, คู่กับ วันฟู หรือ วันลอย.
 พจนานุกรมไทย

ไวยาวัจมัย

หมายถึง[-วัดจะไม] ว. ที่สำเร็จด้วยการขวนขวายช่วยเหลือ (ใช้แก่บุญ). (ป. เวยฺยาวจฺจมย).
 พจนานุกรมไทย

อาจมนะ

หมายถึง[-จะมะนะ] น. การล้าง, การชำระ. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

สันพระนาสิก , สันพระนาสา

หมายถึงสันจมูก

พระโลมนาสิก , ขนพระนาสิก

หมายถึงขนจมูก

พระโลมะนาสิก

หมายถึงขนจมูก

กระโจมไฟ

หมายถึงน. หอสูงซึ่งตามไฟฉายแสงอย่างแรงไว้บนยอดเพื่อใช้บอกสัญญาณในการเดินเรือเป็นต้น, ประภาคาร หรือ เรือนตะเกียง ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด