ค้นเจอ 168 รายการ

แป้งสด

หมายถึงน. นํ้าอบกับแป้งรํ่านํ้าดอกไม้เทศใช้ชุบผ้าห่อใบตองสำหรับแจก; แป้งที่ทำขึ้นใช้ได้ทันที ไม่ต้องหมักหรือตากแห้ง เช่น ขนมจีนแป้งสด ขนมบัวลอยแป้งสด, ตรงข้ามกับ แป้งหมัก.

หน้าวอก

หมายถึงน. หน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไป.

ดินสอพอง

หมายถึงน. ดินอย่างหนึ่งสีขาว ใช้ทาตัวอย่างแป้ง.

ปั้นล่ำ

หมายถึงน. ชื่อขนมทำด้วยแป้งเกลือกงา. ก. อวดดี.

ข้าวเกรียบ

หมายถึงน. ของกินทำด้วยแป้งข้าวเจ้าหรือแป้งข้าวเหนียว เป็นแผ่นตากให้แห้ง แล้วปิ้งหรือทอด มีหลายชนิด เช่น ข้าวเกรียบว่าว ข้าวเกรียบงา ข้าวเกรียบกุ้ง.

ผง

หมายถึงน. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.

แป้งฝุ่น

หมายถึงน. แป้งเป็นผงละเอียด ใช้ผัดหน้าหรือทาตัว.

อุ

หมายถึงน. นํ้าเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.

เรือชา

หมายถึงน. เรือที่ขายเครื่องหอมต่าง ๆ มีแป้งและน้ำหอมเป็นต้น.

จ้อกวอก

หมายถึงว. ขาวมาก (มักใช้แก่หน้าที่ผัดแป้งไว้ขาวเกินไป).

กระชาเดิม

หมายถึง(โบ) น. ร้านหรือเรือที่ขายเครื่องหอมต่าง ๆ มีแป้งและนํ้าหอมเป็นต้น.

สาคูวิลาด

หมายถึงน. สาคูที่มาจากต่างประเทศ หมายถึงแป้งสาคูเม็ดเล็ก ๆ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ