ตัวกรองผลการค้นหา
กระทก
หมายถึงก. กระตุก เช่น เงื่อนกระทก, กระตุกเร็ว ๆ เช่น กระทกข้าว คือ เอาข้าวใส่กระด้งร่อนพลางกระตุกพลาง เพื่อให้กากข้าวแยกจากข้าวสาร.
จุนทการ
หมายถึง[จุนทะกาน] (แบบ) น. ช่างกลึง. (ป.; ส. กุนฺทกร).
เทกระจาด
หมายถึงก. อาการที่รถบรรทุกหรือรถโดยสารเกิดอุบัติเหตุทำให้ผู้โดยสารตายหรือได้รับบาดเจ็บหรือข้าวของต้องเสียหายไปทั้งคัน.
นิรุทกะ
หมายถึง[-รุทะกะ] (แบบ) ว. ไม่มีนํ้า. (ป.).
พุทธุปบาทกาล
หมายถึง[พุดทุบบาดทะกาน] น. ช่วงเวลาที่มีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นในโลก. (ป.).
มิคลุท,มิคลุทกะ
หมายถึง[-ลุด, -ลุดทะกะ] น. พรานเนื้อ, คนที่เที่ยวฆ่าสัตว์ในป่าเป็นอาชีพ. (ป. มิคลุทฺท, มิคลุทฺทก).
ลุทกะ
หมายถึง[ลุดทะกะ] น. นายพราน. (ป. ลุทฺทก; ส. ลุพฺธก).
สะทกสะท้าน
หมายถึงก. รู้สึกเกรงกลัว, รู้สึกเกรงกลัวจนตัวสั่น, เช่น เขาข่มขู่ฉันเสียจนสะทกสะท้านพูดไม่ถูก เธอตอบคำถามผู้บังคับบัญชาอย่างไม่สะทกสะท้าน.
สีตโลทก
หมายถึงน. นํ้าเย็น.
อุทกศาสตร์
หมายถึงน. วิชาว่าด้วยนํ้าบนพื้นโลกเกี่ยวกับการวัดหรือการสำรวจแผนที่ทะเล โดยมีความมุ่งหมายเฉพาะเพื่อการเดินเรือ. (ป., ส. อุทก + ส. ศาสฺตฺร).
อุปสมบทกรรม
หมายถึง[-บดทะกำ] น. การบวชเป็นภิกษุ.
กระแทกกระทั้น
หมายถึงว. กระแทกเสียงหรือกระแทกสิ่งของให้รู้ว่าไม่พอใจหรือโกรธ.