ตัวกรองผลการค้นหา
แพน
หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งของท้องถิ่น ใช้เป่า.
วุด
หมายถึงก. เป่าชุดให้ไฟลุก, ฮุด ก็ว่า.
วสันตฤดู
หมายถึงน. ฤดูใบไม้ผลิ, ฤดูวสันต์ ก็ว่า.
มะพูด
หมายถึงว. ชื่อสีเขียวใบไม้แก่.
นกหวีด
หมายถึงน. เครื่องสำหรับใช้เป่าให้มีเสียงดังหวีด.
ขั้ว
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อของก้านดอกไม้ ใบไม้ ผลไม้ และอื่น ๆ.
เหม็นเขียว
หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นใบไม้สดบางชนิด.
ทล
หมายถึง[ทน] (แบบ) น. ใบไม้, กลีบดอกไม้. (ป., ส.).
เปี๊ยว
หมายถึงว. เสียงเป่าปากแสดงความพอใจเป็นต้น.
เผลาะแผละ
หมายถึง[-แผฺละ] น. ลูกโป่งแก้วที่เด็กเป่าเล่น.
มหาละลวย
หมายถึงน. ชื่อมนตร์สำหรับเป่าให้คนหลงรัก.
สุษิระ
หมายถึงน. เครื่องดนตรีที่ใช้เป่า มีขลุ่ย ปี่ เป็นต้น. (ส.).