ตัวกรองผลการค้นหา
เตียน
หมายถึงก. ติ, ทัก.
เตียรถ์
หมายถึง[เตียน] น. เดียรถ์, ท่านํ้า. (ส. ตีรฺถ; ป. ติตฺถ).
เตียว
หมายถึงน. ลิงจำพวกหนึ่งในเรื่องรามเกียรติ์ที่ใช้ผ้าตะบิดโพกศีรษะ เรียกว่า เตียวเพชร; เรียกหนังที่สลักเป็นรูปลิงขาวมัดลิงดำมาหาฤๅษี. (ลัทธิ); ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (รามเกียรติ์ ร. ๑); (ถิ่น-ปักษ์ใต้) เสวียน. ก. มัดด้วยผ้าเตี่ยว, คาดให้แน่น, เช่น เตียวแขนมันไพล่หลัง. (พระราชนิพนธ์พระร่วง แบบเรียน).
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เที่ยว, เดิน, เช่น ธนาก็เต้าเตียวจร. (บุณโณวาท).
เตื้อ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ครั้ง, หน, เทือ เทื่อ หรือ เทื้อ ก็ว่า.
จิตรจูล, จิตรจุล
หมายถึงเต่า
พระภิงคาร
หมายถึงเต้าน้ำที่ทำด้วยดินเผา
เต๊ก
หมายถึงก. เดินทางไกลมาก. (ปรัดเล).
เต็นท์
หมายถึงน. ที่พักหรือที่อาศัย ย้ายไปได้ โดยมากทำด้วยผ้าใบขึงกับเสาหรือหลัก. (อ. tent).
เต้นรำ
หมายถึงก. เคลื่อนไปโดยมีระยะก้าวตามกำหนดให้เข้าจังหวะกับดนตรี ซึ่งเรียกว่า ลีลาศ โดยปรกติเต้นเป็นคู่ชายหญิง, รำเท้า ก็ว่า เช่น ฝรั่งรำเท้า.
เต็มแกน
หมายถึงว. ขัดสนมาก, ฝืดเคืองมาก, เช่น หากินเต็มแกน.
เต็มที่
หมายถึงว. เต็มกำลัง, เต็มขนาด เช่น โตเต็มที่.