ตัวกรองผลการค้นหา
กระแต่ง,-กระแต่ง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระต่อง เป็น กระต่องกระแต่ง.
ทรงพระราชนิพนธ์
หมายถึงแต่งหนังสือ
ผู้ประพันธ์เพลง
หมายถึงน. ผู้แต่งทำนองเพลง, ผู้แต่งเนื้อร้องและทำนองเพลง, นักแต่งเพลง ก็เรียก.
เสกสรรปั้นแต่ง
หมายถึงก. แต่งเรื่องขึ้นมาโดยจะมีความจริงหรือไม่ก็ได้เพื่อให้เข้าใจผิด เช่น คนคนนี้ช่างเสกสรรปั้นเรื่องมาเล่าให้ผู้ใหญ่ผิดใจกันอยู่เสมอ.
บุญทำกรรมแต่ง
หมายถึง(สำ) บุญหรือบาปที่ทำไว้ในชาติก่อนเป็นเหตุทำให้รูปร่างหน้าตาหรือชีวิตของคนเราในชาตินี้สวยงาม ดี ชั่ว เป็นต้น.
ว่าเอาเอง
หมายถึงก. พูดแต่งเรื่องขึ้นมาเอง.
เครื่องแบบ
หมายถึงน. เครื่องแต่งกายที่กำหนดให้แต่งเหมือน ๆ กันเฉพาะหมู่หนึ่งคณะหนึ่ง.
นิพันธ์
หมายถึงน. นิพนธ์, เรื่องที่แต่งขึ้น. ก. ร้อยกรองถ้อยคำ, แต่งหนังสือ. (ป., ส.).
กวีนิพนธ์
หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กวีแต่ง.
เครื่องทรง
หมายถึงเครื่องแต่งตัว, เครื่องแต่งกาย
บทประพันธ์
หมายถึงน. เรื่องที่แต่งขึ้นเป็นร้อยแก้วหรือร้อยกรอง.
อรรถกถาจารย์
หมายถึงน. อาจารย์ผู้แต่งอรรถกถา.