ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 47 รายการ

แรงหนีศูนย์กลาง

หมายถึง(ฟิสิกส์) น. แรงที่กระทำต่อเทหวัตถุในขณะที่เทหวัตถุนั้นเคลื่อนที่เป็นทางวงกลม แรงนี้มีแนวทิศออกจากจุดศูนย์กลางของทางวงกลมนั้น และมีขนาดเท่ากับแรงสู่ศูนย์กลาง. (อ. centrifugal force).
 พจนานุกรมไทย

พระมัชฌิมา

หมายถึงนิ้วกลาง

ต้นปาริชาติ

หมายถึงต้นทองกวาว, ต้นทองหลาง

ต้นปาริชาต

หมายถึงต้นทองหลาง

กะราง,กะลาง

หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ Timaliidae ตัวขนาดนกเอี้ยง หากินเป็นฝูงตามพื้นดิน มีหลายชนิด เช่น กะรางหัวหงอก (Garrulax leucolophus) กะรางคอดำ (G. chinensis). (ในรำพันนามพฤกษา ฯลฯ ว่า กะราง, ในพระลอ ว่า กะลาง).
 พจนานุกรมไทย

กินข้าวต้ม กระโจมกลาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบ มักเป็นผลเสียแก่ตน.
 พจนานุกรมไทย

จุดศูนย์กลาง

หมายถึง(คณิต) น. จุดที่อยู่ตรงใจกลางของวงกลมหรือวงรี ซึ่งเป็นจุดกึ่งกลางของคอร์ดทุกเส้นที่ผ่านจุดนั้น, จุดรวม.
 พจนานุกรมไทย

โปงลาง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นท่อนไม้กลมผูกร้อยเรียงกันตามลำดับขนาดและลำดับเสียงเช่นเดียวกับระนาด แต่มีขนาดใหญ่กว่า.
 พจนานุกรมไทย

แรงสู่ศูนย์กลาง

หมายถึง(ฟิสิกส์) น. แรงที่กระทำต่อเทหวัตถุในขณะที่เทหวัตถุนั้นเคลื่อนที่เป็นทางวงกลม แรงนี้มีแนวทิศเข้าสู่จุดศูนย์กลางของทางวงกลมนั้น และมีขนาดเท่ากับแรงหนีศูนย์กลาง. (อ. centripetal force).
 พจนานุกรมไทย

วางตัวเป็นกลาง

หมายถึงก. ไม่เข้าข้างใคร เช่น พี่น้องทะเลาะกัน เขาเลยต้องวางตัวเป็นกลาง.
 พจนานุกรมไทย

เส้นผ่าศูนย์กลาง

หมายถึง(คณิต) น. คอร์ดของวงกลมหรือของวงรี ซึ่งลากผ่านจุดศูนย์กลาง.
 พจนานุกรมไทย

กึ่งกลาง

หมายถึงว. ใจกลาง, ตรงกลาง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด