ค้นเจอ 37 รายการ

ชู้

หมายถึงน. (วรรณ) คู่รัก, บุคคลที่เป็นที่รัก, เช่น มาย่อมหลายชู้เหล้น เพื่อนตน. (กำสรวล); ผู้ล่วงประเวณี; การล่วงประเวณี; ชายที่ร่วมประเวณีด้วยเมียเขา เรียกว่า เป็นชู้, หญิงที่ยังมีสามีอยู่แล้วร่วมประเวณีกับชายอื่น เรียกว่า มีชู้, เรียกชายหรือหญิงที่ใฝ่ในทางชู้สาวว่า เจ้าชู้.

ชูชีพ

หมายถึงน. เครื่องช่วยพยุงตัวในนํ้าหรือในอากาศ เช่น พวงมาลัยชูชีพ ร่มชูชีพ.

ชูรส

หมายถึงว. ที่ทำให้มีรสชาติดีขึ้น เช่น ผงชูรส.

ชู้เหนือผัว

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงซึ่งสามียังมีชีวิตอยู่.

ชู้เหนือผี

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงที่สามีตาย ขณะที่ศพสามียังอยู่บนเรือน.

เชิดชู

หมายถึงก. ยกย่อง, ชมเชย.

ราชูปโภค,ราโชปโภค

หมายถึง[ราชูปะโพก, ราโชปะโพก] น. เครื่องใช้สอยของพระราชา. (ป.).

ชูกลิ่น

หมายถึงก. ส่งกลิ่น.

ตราชู

หมายถึง[ตฺรา-] น. เครื่องชั่งชนิดที่มีถาดชั่งห้อยอยู่ ๒ ข้างคันชั่ง มีตุ้มน้ำหนักบอกนํ้าหนักของของที่ชั่ง.

มัญชุสา,มัญชูสา

หมายถึงน. ลุ้ง, หีบ. (ป.).

ร่มชูชีพ

หมายถึงน. เครื่องพยุงตัวเมื่อโดดจากที่สูง ตามปรกติกางแล้วรูปคล้ายร่ม แต่ในปัจจุบันเมื่อกางแล้วมีลักษณะคล้ายกาบกล้วยเป็นลอน ๆ ตามขวางก็มี.

ราชูปถัมภ์,ราโชปถัมภ์

หมายถึง[ราชูปะถำ, ราโชปะถำ] น. ความอุปถัมภ์ของพระราชา ใช้ว่า พระบรมราชูปถัมภ์. (ป.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ