ตัวกรองผลการค้นหา
ช้างยืนโรง
หมายถึงน. เรียกช้างที่อยู่ประจำโรงว่า ช้างยืนโรง.
ช้างเนียม
หมายถึง(กฎ) น. ช้างที่มีลักษณะ ๓ ประการ คือ พื้นหนังดำ งามีลักษณะดังรูปปลีกล้วย และเล็บดำ.
ช้างสาร
หมายถึง(สำ) น. ผู้มีอำนาจ ในความว่า ช้างสารชนกัน หญ้าแพรกก็แหลกลาญ.
ช้างนรการ
หมายถึงช้างสีดอ (ช้างพลายมีงาสั้น)
สะพานช้าง
หมายถึงน. สะพานที่ทำแข็งแรงสำหรับให้ช้างข้ามในสมัยโบราณ, ตะพานช้าง ก็ว่า.
เลี้ยงช้างกินขี้ช้าง
หมายถึง(สำ) ก. หาผลประโยชน์โดยมิชอบจากงานที่ทำ.
หัตถาโรหะ
หมายถึงน. ควาญช้าง, ทหารช้าง. (ป.).
ช้างต่อ
หมายถึงน. ช้างที่หมอเฒ่าขี่ในการจับช้าง.
ช้างเผือก
หมายถึงน. (๑) (ถิ่น-พายัพ) ต้นคงคาเดือด. (ดู คงคาเดือด). (๒) ดู ช้าง ๒.
หัตถาจารย์
หมายถึงน. ผู้ฝึกช้าง, หมอช้าง, ควาญช้าง. (ป. หตฺถาจริย).
ตัว
หมายถึงน. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว ตะปู ๓ ตัว เสื้อ ๒ ตัว; ใช้เรียกผู้ที่ตนพูดด้วยในฐานะคนเสมอกันที่สนิทกัน เช่น ตัวจะไปไหม.
ช้างชำนิ
หมายถึงน. ช้างสำหรับขี่, ช้างที่นั่ง.