ค้นเจอ 376 รายการ

ตั่ง

หมายถึงน. ที่สำหรับนั่ง ไม่มีพนัก อาจมีขาหรือไม่มีขาก็ได้.

เข่า

หมายถึงน. ส่วนที่ต่อระหว่างขาส่วนบนกับขาส่วนล่าง สำหรับคู้ขาเข้าและเหยียดขาออก เช่น คุกเข่า ตีเข่า ขึ้นเข่า, ราชาศัพท์ว่า พระชานุ.

ภัณฑาคาร

หมายถึง[พันดาคาน, พันทาคาน] น. โรงไว้ของ, คลังเก็บของ. (ป.).

หน้าขา

หมายถึงน. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.

ศฤคาล,สฤคาล

หมายถึง[สฺริคาน] น. หมาจิ้งจอก. (ส.).

สฤคาล

หมายถึง[สฺริคาน] น. หมาจิ้งจอก. (ส.).

ขะน่อง,ขาน่อง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่อง หรือกระหน่อง ก็เรียก.

สะดุดขาตัวเอง

หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดหลักเกณฑ์ที่ตนกำหนดไว้เอง.

เตียง

หมายถึงน. ที่สำหรับนอนหรือตั้งสิ่งของ มีขา ๔ ขา รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า.

ขากบ

หมายถึงน. ขาของว่าวจุฬา.

ข้อพับ

หมายถึงน. ส่วนของแขนหรือขาที่พับได้.

ขาพับ

หมายถึงน. ส่วนของขาที่พับได้อยู่หลังเข่า.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ