ตัวกรองผลการค้นหา
เชิงตะกอน
หมายถึงน. ฐานที่ทำขึ้นสำหรับเผาศพ.
เผาจริง
หมายถึง(ปาก) ก. จุดไฟเผาศพ, นำดอกไม้จันทน์ ธูป เทียนใส่ในไฟเผาศพ.
ท่อไอเสีย
หมายถึงน. ท่อที่ต่อจากห้องเผาไหม้ของเครื่องยนต์ เพื่อระบายแก๊สและช่วยลดเสียงระเบิดที่เกิดจากการเผาไหม้.
เตาสูบ
หมายถึงน. เตาที่ใช้สูบลมพ่นถ่านให้ลุกเป็นเปลว.
หลุม
หมายถึง[หฺลุม] น. ที่ซึ่งมีลักษณะเป็นบ่อ มักมีขนาดเล็กและตื้น, ที่ซึ่งขุดลงไปในพื้นดิน มีลักษณะตามต้องการเพื่อวัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หลุมเสา หลุมเผาถ่าน.
จระจุ่ม
หมายถึง[จะระ-] (กลอน) ก. ใส่, เผา, ทิ้ง, โยน.
ฑาหก
หมายถึง[ทาหก] น. ผู้เผา; ไฟ. (ป.).
เณรหน้าไฟ
หมายถึงน. สามเณรที่บวชเนื่องในพิธีเผาศพ.
ไหม้
หมายถึงก. ติดเชื้อไฟ, ลุก, เผา, (ใช้แก่ไฟหรือความร้อน). ว. ถูกความร้อนจนเกรียมหรือจนเป็นถ่าน เช่น ข้าวไหม้; เกรียม, ดำคลํ้า, (ใช้แก่ผิว).
โกงกาง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นในสกุล Rhizophora วงศ์ Rhizophoraceae ขึ้นตามป่าเลนชายทะเล นิยมใช้ทำฟืนและเผาถ่านกันมาก เมล็ดงอกตั้งแต่อยู่บนต้น ลักษณะเรียวยาวคล้ายฝัก มี ๒ ชนิด คือ โกงกางใบใหญ่ หรือ กงกอน (R. mucronata Poir.) และ โกงกางใบเล็ก (R. apiculata Blume) ชนิดนี้นิยมใช้ทำฟืนและเผาถ่านกันมาก, พังกา ก็เรียก.
ข้าวหลาม
หมายถึงน. ข้าวเหนียวที่บรรจุในกระบอกไม้ไผ่แล้วเผาให้สุก.
อั้งโล่
หมายถึงน. เตาไฟดินเผาชนิดหนึ่งของจีน ยกไปได้. (จ.).