ตัวกรองผลการค้นหา
ละลอก
หมายถึงน. ระลอก; โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดมีหนอง.
เยอะ
หมายถึงน. เรียกแผลที่หนองไหลเปรอะเลอะ.
อมเลือดอมหนอง
หมายถึงว. มีเลือดและหนองปนกันอยู่ข้างใน เช่น ฝีอมเลือดอมหนอง.
ช้ำเลือดช้ำหนอง
หมายถึงว. มีเลือดและหนองคั่งอยู่, สีที่มีลักษณะคล้ายมีเลือดและหนองปนกันออกสีม่วง ๆ เรียกว่า สีชํ้าเลือดชํ้าหนอง.
ตกปลัก
หมายถึงก. อาการที่ปลาเป็นต้นมารวมกันอยู่ในบ่อหรือหนองที่นํ้างวด, ตกคลัก ก็ว่า.
อัมพุชินี
หมายถึงน. สระบัว, หนองบัว. (ป.; ส. อมฺพุชินฺ).
บ่มหนอง
หมายถึงก. ทำให้ฝีกลัดหนองเต็มที่เพื่อบ่งได้ง่าย.
น้ำหนวก
หมายถึงน. นํ้าที่อยู่ในช่องหูซึ่งมีอาการอักเสบ มีกลิ่นเหม็น อาจมีลักษณะใส เป็นมูกข้นหรือเป็นหนอง.
หนองใน
หมายถึงน. ชื่อกามโรคชนิดหนึ่ง เกิดหนองมีเชื้อในช่องปัสสาวะ.
รำมะนาด
หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งเกิดตามรากฟัน ทำให้เหงือกบวมเป็นหนอง.
ลำมะลอก
หมายถึงน. ชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดมีหนอง เรียกว่า ฝีลำมะลอก หรือ หัวลำมะลอก.
ตะมอย
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่งขึ้นที่ปลายนิ้ว เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียก่อหนอง.