ผลการค้นหา

เรือไอ* *เรือไอ *เรือไอ*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 649 รายการ

ลูกเรือ

หมายถึงน. กะลาสี, คนประจำอยู่ในเรือโดยสารหรือเรือประมงเป็นต้นยกเว้นชั้นหัวหน้าเช่นกัปตันหรือนายท้าย.
 พจนานุกรมไทย

วาน

หมายถึงน. กงเรือ. (ดู กงวาน); ช่องที่เจาะบากกงเรือเพื่อให้นํ้าเดิน เรียกว่า ช่องวาน.
 พจนานุกรมไทย

เอี้ยมจุ๊น

หมายถึงน. ชื่อเรือขนาดใหญ่ ต่อด้วยไม้ ท้องเรือเป็นสัน สำหรับขนถ่ายและบรรทุกสินค้า. (จ.).
 พจนานุกรมไทย

นาวิกโยธิน

หมายถึง[นาวิกกะ-] น. ทหารเรือฝ่ายบก.
 พจนานุกรมไทย

พรายทะเล

หมายถึงน. แสงสว่างที่เป็นแสงเรือง ๆ อยู่ที่เสากระโดงเรือ.
 พจนานุกรมไทย

เยอว

หมายถึงคำต้นเสียงสำหรับบอกจังหวะพายเรือ.
 พจนานุกรมไทย

เสลี่ยงกง

หมายถึงน. เสลี่ยงที่มีพนักโค้งเหมือนกงเรือ.
 พจนานุกรมไทย

เรือล่มเมื่อจอด ตาบอดเมื่อแก่

หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำตนเป็นคนดีมาตลอด แต่มาเสียคนเมื่อแก่. ก. มีอุปสรรคเมื่อใกล้จะสำเร็จ.
 พจนานุกรมไทย

เรือล่มในหนอง ทองจะไปไหน

หมายถึง(สำ) น. คนในเครือญาติแต่งงานกัน ทำให้ทรัพย์มรดกไม่ตกไปอยู่กับผู้อื่น.
 พจนานุกรมไทย

คอซอง

หมายถึงน. ผ้าผูกคอแบบหนึ่ง ผูกใต้คอปกเสื้อกะลาสี; ซอกที่อยู่หัวเรือหรือท้ายเรือ.
 พจนานุกรมไทย

โคลง

หมายถึง[โคฺลง] ก. เอียงไปเอียงมาหรือทำให้เอียงไปเอียงมา เช่น เรือโคลง ว่าวโคลง โคลงเรือ โคลงหัว.
 พจนานุกรมไทย

กำปั่น

หมายถึงน. เรือเดินทะเลขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง รูปร่างหัวเรือเรียวแหลม ท้ายเรือมนและราบในระดับเดียวกับหัวเรือ, ถ้ามีเสายาวยื่นออกไปสำหรับผูกสายใบ มีเสากระโดง ๓ เสา มีใบ เรียกว่า กำปั่นใบ, ถ้าเสากระโดงตรงกลางไม่มี มีปล่องไฟโดยใช้เดินด้วยกำลังเครื่องจักรไอนํ้า เรียกว่า กำปั่นไฟ. (เทียบมลายู หรือ ฮินดูสตานี ว่า capel).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด