ตัวกรองผลการค้นหา
ยาแฝด
หมายถึงน. ยาหรือสิ่งที่ผู้หญิงให้ผัวกินเพื่อให้หลงรักตัวคนเดียว.
พยาลมฤค
หมายถึง[พะยาละมะรึก] น. สัตว์ร้าย. (ส. วฺยาลมฺฤค; ป. วาฬมิค).
ไคร้เครือ
หมายถึง[ไคฺร้เคฺรือ] น. ชื่อไม้เถาใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).
ดีผา
หมายถึงน. หินสีดำเลื่อมคล้ายถ่านหิน ใช้ทำยาไทย.
ตะบองแดง
หมายถึง(โบ) น. ตะบองอาญาสิทธิ์ สำหรับถือไปเก็บสมุนไพรเพื่อทำยาของหลวง.
ละเหี่ย
หมายถึงก. อ่อนใจ, อิดโรย, เช่น กินยาลมแก้ใจละเหี่ย, ละเหี่ยใจ ก็ว่า.
ว่างเว้น
หมายถึงก. งด, เว้น, เช่น ว่างเว้นจากการเสพสุรายาเมา เขาเคยมาเสมอ แต่หมู่นี้ว่างเว้นไป.
ศิษยานุศิษย์
หมายถึง[สิดสะยานุสิด] น. ศิษย์น้อยใหญ่.
สามเมา
หมายถึง(ปาก) ว. เรียกคนติดเหล้า กัญชา และยาฝิ่น ว่า คนสามเมา.
เวตาล
หมายถึงน. ผีจำพวกหนึ่ง ชอบสิงอยู่ในป่าช้า. (ส. เวตาล ว่า นักปราชญ์ที่ไม่ได้ถ่ายวิชาให้ใคร ตายไปแล้วเป็นผีชนิดนี้).
หน้าอัด
หมายถึงน. หน้าตรง, หน้าเต็ม, หน้าตรงแบน, (ใช้แก่รูปวาด รูปถ่าย หรือเหรียญ).
สมเด็จพระเจ้าพี่ยาเธอ,สมเด็จพระเชษฐา
หมายถึงพี่ชาย (ที่เป็นเจ้าฟ้า) ของพระมหากษัตริย์