ตัวกรองผลการค้นหา
ลูกผู้น้อง
หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของน้าหรืออา.
ไข่หำ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ลูกอัณฑะ.
ลูกสะใภ้
หมายถึงน. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.
ผล
หมายถึงลูก (ใช้เรียกลูกไม้ทั้งปวง)
รักสามเส้า
หมายถึงน. ความรักที่ชาย ๒ คนรักหญิงคนเดียวกัน หรือหญิง ๒ คนรักชายคนเดียวกัน.
ลูกฝาแฝด
หมายถึงน. ลูก ๒ คนที่เกิดจากท้องแม่คนเดียวกัน ในระยะเวลาเดียวกันหรือใกล้กัน อาจมีร่างกายติดกันหรือไม่ติดกันก็ได้ มักมีหน้าตาเหมือนกัน.
ขันชะเนาะ
หมายถึงก. บิดลูกชะเนาะให้ตึง.
ลูกผู้พี่
หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของลุงหรือป้า.
สมอ
หมายถึง[สะหฺมอ] น. ลูกฝ้าย.
ลมเบ่ง
หมายถึงก. อาการที่อยากเบ่งขณะที่มดลูกหดตัวและตำแหน่งของทารกอยู่ต่ำมากพร้อมที่จะคลอดออกมา.
เลี้ยงไม่ขึ้น
หมายถึงก. อบรมเลี้ยงดูคนบางคนอย่างดีแต่ก็มิได้ทำให้คนผู้นั้นเจริญรุ่งเรืองขึ้นเลย; เลี้ยงคนบางคนแล้วผู้นั้นยังไม่กตัญญูรู้คุณ.
ขี้ครอก
หมายถึงน. ลูกของขี้ข้า, ทาสโดยกำเนิด.