ตัวกรองผลการค้นหา
ตอกหน้า
หมายถึง(ปาก) ก. ว่าใส่หน้าอย่างไม่ไว้หน้า.
ตอกหมัน
หมายถึงก. ตอกลูกประสักกำกับให้กระดานเรือติดกับกงเป็นต้น.
ต้องหา
หมายถึงก. ถูกกล่าวหาในคดีอาญา.
ตองเหลือง
หมายถึงน. ชนชาติข่าพวกหนึ่ง, ผีตองเหลือง ก็เรียก.
ต่อมโลหิต
หมายถึงน. เลือดระดูผู้หญิง.
ต่อยหอย
หมายถึงว. ฉอด ๆ, ไม่รู้จักหยุด, (ใช้แก่กริยาพูด) เช่น พูดเป็นต่อยหอย.
ต้อหิน
หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากความดันภายในลูกตาสูง เป็นผลให้ประสาทตาเสีย. (อ. glaucoma).
ตะไคร้หางนาค
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Rotula aquatica Lour. ในวงศ์ Ehretiaceae ขึ้นเป็นกอตามซอกหินริมลำธาร กิ่งเรียวกลมเหนียวมาก.
ตะพานหนู
หมายถึงน. สะพานหนู.
ตะโหงก
หมายถึง[-โหฺงก] น. เครื่องจองจำอย่างหนึ่ง ใช้ไม้ ๒ อันหนีบคออย่างคา.
หมายถึง[-โหฺงก] น. ไม้รูปโค้งปลายทั้ง ๒ ข้างงอขึ้นเล็กน้อย ใช้พาดคอวัวหรือคอควายสำหรับลากเลื่อนเป็นต้น, โกก คอม หรือ ตะโกก ก็เรียก.
ตัดทาง,ตัดหนทาง
หมายถึงก. ทำให้หมดช่องทาง เช่น ตัดทางทำมาหากิน; ทำให้มีทาง เช่น ตัดทางพอให้ผ่านไปได้.