ตัวกรองผลการค้นหา
ชุมเพ็ด
หมายถึงน. ชื่อว่านชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
ตะมอย
หมายถึงน. ชื่อหวายชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
ปราชญา
หมายถึง[ปฺราดยา] น. ปัญญา. (ส. ปฺรชฺา; ป. ปญฺา).
ลูกเคล้า
หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
หมากหอมควาย
หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).
มิศร,มิศร-,มิศรก,มิศรก-
หมายถึง[มิดสะระ-, มิดสะระกะ-] ว. เจือ, ปน, คละ; ประสมขึ้น. (ส.; ป. มิสฺส, มิสฺสก).
นมกระแชง
หมายถึงน. ต้นไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
นรีเวชวิทยา
หมายถึง[-เวดวิดทะยา] น. วิชาว่าด้วยโรคเกี่ยวกับระบบการสืบพันธุ์ของสตรี.
ปะโลง
หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
ร่อนทอง
หมายถึงน. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
ไล่ลม
หมายถึงก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น.
ช้ำเลือดช้ำหนอง
หมายถึงว. มีเลือดและหนองคั่งอยู่, สีที่มีลักษณะคล้ายมีเลือดและหนองปนกันออกสีม่วง ๆ เรียกว่า สีชํ้าเลือดชํ้าหนอง.