ค้นเจอ 850 รายการ

บาล

หมายถึง(แบบ) ก. เลี้ยง, รักษา, ปกครอง, เช่น บาลเมือง, โดยมากใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น โลกบาล รัฐบาล นครบาล โคบาล นิรยบาล. (ป., ส. ปาล).

เบญจกูล

หมายถึงน. เครื่องยา ๕ อย่าง คือ ขิง ดีปลี ช้าพลู สะค้าน เจตมูลเพลิง. (ส. ปญฺจโกล).

ใบตาล

หมายถึงดู หมอตาล.

ประดาพล

หมายถึงก. ยกพลเรียงหน้าเข้าไป.

ประมูล

หมายถึง[ปฺระมูน] ก. เสนอราคาแข่งขันกันในการซื้อหรือขายทรัพย์สินเป็นต้น.

ประวาล

หมายถึง[ปฺระวาน] น. หน่อหรือแขนงต้นไม้ที่แตกออก. (ส.).

ประสิทธิผล

หมายถึง[ปฺระสิดทิผน] น. ผลสำเร็จ, ผลที่เกิดขึ้น.

ประสูติกาล

หมายถึงน. เวลาเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติกาล.

ประเหล

หมายถึง[ปฺระเหน] ว. ประหนึ่ง, ประดุจ, มักใช้เลือนเป็น ประเล่ห์. (ส. ปฺรเหลิ ว่า ปริศนา, กล).

ปัจจุสกาล,ปัจโจสกาล

หมายถึง[ปัดจุดสะกาน, ปัดโจสะ-] น. เวลาเช้ามืด. (ป.).

ปาณิดล

หมายถึงน. ฝ่ามือ. (ป., ส. ปาณิตล).

ไปยาล

หมายถึงน. เครื่องหมายละคำ รูปดังนี้ ฯ เรียกว่า ไปยาลน้อย สำหรับละคำที่ประกอบคำหน้า เช่น กรุงเทพฯ โปรดเกล้าฯ, รูปดังนี้ ฯลฯ หรือ ฯเปฯ เรียกว่า ไปยาลใหญ่ สำหรับละข้อความข้างท้าย เช่น ในป่ามีช้าง เสือ ลิง ค่าง ฯลฯ อ่านว่า “ละ”, หรือละข้อความในระหว่าง เช่น เพลงสรรเสริญพระบารมีว่า ข้าวรพุทธเจ้า ฯลฯ ดุจถวายชัย ชโย อ่านว่า “ละถึง”, เปยยาล ก็เรียก. (ป. เปยฺยาล).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ