ตัวกรองผลการค้นหา
ลิ้นทอง
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่งตัวขนาดนกกรอด สีเหลืองหม่น ที่หัวมีสีเหลืองจัด. (พจน. ๒๔๙๓). ว. ที่พูดจาคล่องแคล่ว ไพเราะน่าฟัง.
กาสัก
หมายถึงน. นกที่เชื่อกันว่าเป็นสัตว์กายสิทธิ์บินมาไม่เห็นตัว ถ้าได้ขนมันไว้ก็หายตัวได้.
เขน
หมายถึงก. คลี่ (ขนหางนก), มักใช้เข้าคู่กับคำ กาง เป็น กางเขน.
โทน
หมายถึงน. ชื่อนกยางชนิดหนึ่ง เรียกว่า ยางโทน. (ดู ยาง ๑).
เบญจวรรณ
หมายถึงว. ๕ สี, ๕ ชนิด. น. นกแก้วขนาดโตมีหลายสี.
ปอดชื้น
หมายถึงน. การอักเสบของหลอดลมที่มีเสมหะอยู่ด้วย ทางแพทย์หมายถึง การคั่งของเลือดในปอดเนื่องจากการอักเสบ เป็นช่องทางให้เกิดปอดบวมได้.
โนรี
หมายถึงน. ชื่อนกปากขอในวงศ์ Loriidae คล้ายนกแก้ว ตัวมีสีสันสวยงาม เช่น สีแดงสดหรือเลือดหมู นํ้าเงิน ม่วง เขียว ปีกสีเขียวหรือเหลือง หางสั้น มีถิ่นกำเนิดอยู่ในหมู่เกาะนิวกินี อินโดนีเซีย ออสเตรเลีย มีหลายชนิด เช่น ชนิด Lorius chlorocercus, L. tibialis, L. lory.
กรงเล็บ
หมายถึงน. กลุ่มเล็บของแมวหรือนกเป็นต้นเมื่อขยุ้มเหยื่อ มีเค้าคล้ายกรง.
ครึน
หมายถึง[คฺรึน] น. ชื่อเครื่องดักนกและไก่ทำเป็นบ่วง, ครืน ก็เรียก.
ปากนก
หมายถึงน. ชื่อดาวฤกษ์บูรพาษาฒ; ชื่อหินสำหรับใช้นกสับให้เป็นประกาย.
วัฏกะ
หมายถึง[วัดตะกะ] น. นกกระจาบ. (ป. วฏฺฏก; ส. วรฺตก).
หยุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น นกเด้าลมทำหางหยุบ ๆ.