ค้นเจอ 1,202 รายการ

สำเส็ด

หมายถึงน. ต้นไม้ขนาดเล็ก ลูกเหมือนลูกชมพู่. (พจน. ๒๔๙๓).

หางกะลวย

หมายถึงน. ขนหางไก่ตัวผู้ที่ยื่นยาวกว่าเพื่อน.

กอบโกย

หมายถึงก. ขนเอาไปเป็นจำนวนมาก, รวบเอาไปเป็นจำนวนมาก.

แป้น

หมายถึงว. กลมแบนอย่างลูกจัน.

ผีตายทั้งกลม

หมายถึงน. หญิงที่ตายในขณะที่ลูกยังอยู่ในท้อง.

ลูกผู้น้อง

หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของน้าหรืออา.

แฟง

หมายถึงน. ชื่อฟักพันธุ์หนึ่ง ผลเล็ก ผิวบางมีขน.

วาลธิ

หมายถึง[วาละ-] น. หาง, ขนหาง. (ป.).

ไข่หำ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ลูกอัณฑะ.

ลูกสะใภ้

หมายถึงน. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.

ผล

หมายถึงลูก (ใช้เรียกลูกไม้ทั้งปวง)

ขันชะเนาะ

หมายถึงก. บิดลูกชะเนาะให้ตึง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ