ค้นเจอ 5,604 รายการ

สกรรถ

หมายถึง[สะกัด] น. เรียกคำที่เพิ่มเข้าข้างหลังคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้ว มีความหมายคงเดิม หรือหมายถึงพวกหรือหมู่ ว่า คำสกรรถ เช่น อากร (ในคำเช่น นรากร ประชากร) อาการ (ในคำเช่น คมนาการ ทัศนาการ) ชาติ (ในคำเช่น มนุษยชาติ ติณชาติ) ประเทศ (ในคำเช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ).

สธนะ

หมายถึง[สะทะนะ] ว. มีเงิน, รํ่ารวย. (ป., ส.).

พาส

หมายถึงก. นุ่งห่ม; อยู่. (ป., ส. วาส ว่า ที่อยู่, เครื่องนุ่งห่ม).

ไพเศษ

หมายถึงว. พิเศษ. (ส. วิเศษ; ป. วิเสส).

สนเทศ

หมายถึงน. คำสั่ง, ข่าวสาร, ใบบอก. (ส.; ป. สนฺเทส).

กำมัชพล

หมายถึง[-มัดชะพน] น. ชื่อเกณฑ์เลขในคัมภีร์สุริยยาตร ซึ่งคำนวณมาจากจุลศักราช.

พิศวาส

หมายถึง[พิดสะหฺวาด] ว. รักใคร่, สิเนหา, เช่น ไม่น่าพิศวาส. (ส. วิศฺวาส; ป. วิสฺสาส ว่า ความคุ้นเคย).

สลาเหิน

หมายถึงน. หมากที่ถือกันว่าเมื่อเสกแล้วเป็นตัวแมลงภู่ ทำให้ผู้กินแล้วลุ่มหลงรัก.

เหลาหลก

หมายถึง[เหฺลาหฺลก] น. ชื่อหมากชนิดหนึ่งเปลือกอ่อน. (พจน. ๒๔๙๓).

กุรุส

หมายถึงน. มาตรานับจำนวน เท่ากับ ๑๒ โหล หรือ ๑๔๔. (อ. gross).

สริตะ

หมายถึง[สะริตะ] น. แม่นํ้า, ลำธาร. (ส.; ป. สริตา).

โทสจริต

หมายถึง[โทสะจะหฺริด] น. ความประพฤติที่มีพื้นนิสัยหนักไปในทางใจร้อน หงุดหงิด โกรธง่าย, เป็นจริต ๑ ในจริต ๖ (ป.). จริต

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ