ตัวกรองผลการค้นหา
ตั้งท้อง
หมายถึงว. เรียกข้าวที่มีรวงอ่อน ๆ ว่า ข้าวตั้งท้อง.
มีท้อง
หมายถึงก. มีลูกอยู่ในท้อง, มีครรภ์ ก็ว่า.
ท้องกิ่ว
หมายถึงว. หิวจัด, มักใช้เข้าคู่กับคำ ท้องแขวน เป็น ท้องกิ่วท้องแขวน เช่น หิวจนท้องกิ่วท้องแขวน, ไส้กิ่วไส้แขวน ก็ว่า.
พระอุทร
หมายถึงท้อง
มีครรภ์
หมายถึงก. มีลูกอยู่ในท้อง, มีท้อง ก็ว่า.
พระนาภี
หมายถึงสะดือ ท้อง
หนักท้อง
หมายถึงว. พอให้อิ่ม, พอประทังหิว, เช่น กินพอให้หนักท้อง.
พระครรโภทร , พระคัพโภทร
หมายถึงมีครรภ์ มีท้อง
หน้าท้อง
หมายถึงน. ส่วนหน้าของท้อง ตั้งแต่ลิ้นปี่จนถึงบริเวณต้นขา เช่น ฉีดเซรุ่มป้องกันพิษสุนัขบ้าที่หน้าท้องหลังจากถูกสุนัขกัด; โดยปริยายหมายถึงท้องที่ยื่นเพราะมีไขมันมาก เช่น ผู้หญิงคนนี้สวยดี เสียแต่มีหน้าท้อง.
ท้องแข็ง
หมายถึงว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องคัดท้องแข็ง ก็ว่า.
ท้องเล็น
หมายถึงว. เรียกข้าวสารที่หุงยังไม่สุกดี ยังมีแกนเมล็ดข้าวเหลืออยู่บ้าง ว่า ข้าวท้องเล็น.
เสาะท้อง
หมายถึงว. ที่ทำให้ท้องเสีย เช่น กินของเปรี้ยวจัดหรือเผ็ดจัดทำให้เสาะท้อง.