ตัวกรองผลการค้นหา
แว่นส่องหน้า
หมายถึงน. สิ่งที่ทำด้วยโลหะขัดจนเป็นเงา ใช้ส่องหน้าในสมัยก่อนที่จะมีกระจกเงา.
พระแว่นสูรยกานต์
หมายถึงแว่นรวมแสงอาทิตย์ สำหรับจุดไฟ
ผ้าแก้ว
หมายถึงน. ผ้าบางใสอย่างแก้ว เนื้อแข็ง ใช้ทำเครื่องแต่งกายหรือดอกไม้เป็นต้น.
สาลิกาแก้ว
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ลิงได้แก้ว
หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ไม่รู้คุณค่าของสิ่งมีค่าที่ได้มาหรือที่มีอยู่, วานรได้แก้ว ก็ว่า.
แก้วกาหลง
หมายถึงน. ต้นกระเบาใหญ่ที่มีแต่ดอกเพศผู้. (ดู กระเบา ๑).
รักแก้ว
หมายถึงน. น้ำรักผสมสมุกและขี้ผึ้ง เคี่ยวให้งวดจนจับเป็นก้อนเพื่อนำไปปั้นหรือกดลงในแม่พิมพ์ทำเป็นลวดลายต่าง ๆ.
จวดลาก
หมายถึงดู แก้ว ๔.
เก็จ
หมายถึงน. แก้วประดับ.
ดาลัด
หมายถึงน. แก้ว. (ช.).
แก้วน้ำเสวย
หมายถึงแก้วน้ำดื่ม
ยื่นแก้วให้วานร
หมายถึง(สำ) ก. เอาของมีค่าให้แก่คนที่ไม่รู้จักค่าของสิ่งนั้น.