ตัวกรองผลการค้นหา
เป่ามนตร์
หมายถึงก. เสกคาถาแล้วเป่าลงไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายมีกระหม่อมเป็นต้น.
ยาเป่า
หมายถึงน. ยาผงใช้เป่าเข้าลำคอ แก้เจ็บคอ.
เป่าหวูด
หมายถึงก. ดึงสายเชือกเพื่อเปิดหวูดเรือกลไฟเป็นสัญญาณในการเดินเรือ.
ปลาใบไม้
หมายถึงปลาสลิด
พฤกษทล
หมายถึงน. ใบไม้. (ส.).
เงียบเป็นเป่าสาก
หมายถึง(สำ) ว. ลักษณะที่เงียบสนิท.
ปัดซาง
หมายถึงก. เสกเป่าให้ซางหาย.
พกุระ
หมายถึง(แบบ) น. เขาสัตว์สำหรับเป่า. (ส.).
สันลึก
หมายถึงน. ใบตาล. (ข. สฺลึก ว่า ใบไม้).
สลึก
หมายถึง[สะหฺลึก] น. ใบไม้. (ข.).
ฮุด
หมายถึงก. เป่าชุดให้ไฟลุก, วุด ก็ว่า.
ปัดพิษ
หมายถึงก. เสกเป่าเพื่อให้พิษหมดไป.