ค้นเจอ 146 รายการ

ภวังค,ภวังค-,ภวังค์

หมายถึง[พะวังคะ-] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.

ไล่ที่ทำวัง

หมายถึง(สำ) ก. บังคับให้ย้ายไปให้พ้นเพื่อตนจะเข้าไปอยู่.

ระหอบ

หมายถึงก. ห้อม, ล้อม.

ดาวล้อมเดือน

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง. (สำ) ว. มีบริวารแวดล้อมมาก.

เวียง

หมายถึงน. เมืองที่มีกำแพงล้อม.

พังคา

หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่ทำลายค่ายข้าศึก, บางทีก็เรียกว่า ช้างล้อมวัง.

พระบรมมหาราชวัง

หมายถึงบ้าน

นักสนม

หมายถึงน. หญิงคนใช้ในพระราชวัง.

ท้องพระโรง

หมายถึงน. ห้องโถงใหญ่ในพระราชวังหรือในวังของพระราชโอรสพระราชธิดา.

วังหลัง

หมายถึงน. วังซึ่งเป็นที่ประทับของกรมพระราชวังบวรสถานพิมุข มักตั้งอยู่ทางด้านหลังของพระราชวังหลวง.

วัวหายล้อมคอก

หมายถึง(สำ) น. ของหายแล้วจึงจะเริ่มป้องกัน, เรื่องเกิดขึ้นแล้วจึงคิดแก้ไข.

วังหลวง

หมายถึงน. วังซึ่งเป็นที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดิน, ในรัชกาลที่ ๔ ทรงบัญญัติให้เรียกว่า พระบรมมหาราชวัง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ