ตัวกรองผลการค้นหา
ลิ้นกบ
หมายถึงน. ไม้แบน ๆ สำหรับประกับใบกบไสไม้ให้แน่น.
ลิ้นพัน
หมายถึงว. อาการที่พูดเร็วรัวจนจับความไม่ได้.
ลิ้นไม่มีกระดูก
หมายถึง(สำ) ก. พูดสับปลับ กลับกลอกเอาแน่ไม่ได้.
ลิ้นลังกา
หมายถึงว. ที่พูดรัวเร็ว; (สำ) พูดพล่อย ๆ จนไม่น่าเชื่อถือ.
ลิ้นห้อย
หมายถึงว. อาการที่เหน็ดเหนื่อยมากเปรียบเหมือนวิ่งมาไกลเหนื่อยจนลิ้นห้อย, อาการที่เหน็ดเหนื่อยเนื่องจากต้องทำงานหนักมาก.
ลิ้นหีบ
หมายถึงน. ขอบด้านในของตัวหีบทำเพื่อให้ฝาครอบแน่นสนิท.
ลิ้นจุกปาก
หมายถึงน. ภาวะที่ลิ้นถูกดันออกมาจากตำแหน่งปรกติที่อยู่ในปาก เนื่องจากลิ้นบวมหรืออวัยวะที่อยู่ใต้ลิ้นดันลิ้นขึ้นมา.
นุ่ม
หมายถึงว. อ่อนละมุน, อ่อนนิ่ม.
อันด๊าก
หมายถึงน. ลิ้น. (ต.).
กระดูกอ่อน
หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังไม่มีความจัดเจนในการต่อสู้ เช่น นักมวยคนนี้กระดูกอ่อน ขึ้นชกครั้งแรกก็แพ้เขาแล้ว.
เขากวางอ่อน
หมายถึงน. เขากวางที่งอกใหม่หลังผลัดเขา มีหนังอ่อนนุ่มหุ้ม มีขนสั้นสีน้ำตาลเป็นมัน นิยมใช้ทำยา.
ฉากอ่อน
หมายถึงน. ฉากทิ้ง.