ตัวกรองผลการค้นหา
หัวเก่า
หมายถึงว. นิยมของเก่า, นิยมตามแบบเก่า, (ปาก) ครึ, ไม่ทันสมัย.
กลางเก่ากลางใหม่
หมายถึงว. ไม่เก่าไม่ใหม่.
กินบุญเก่า
หมายถึง(สำ) ก. ได้รับผลแห่งความดีที่ทำไว้แต่ปางก่อน (มักใช้เป็นสำนวนอุปมาแก่คนที่นอนกินนั่งกินสมบัติเก่า).
เก่
หมายถึง(ปาก) ว. เข้าที เช่น ว่าไม่เป็นเก่ คือ ว่าไม่เข้าที.
เก่ง
หมายถึงว. สามารถในทางใดทางหนึ่ง เช่น เก่งคำนวณ เรียนเก่ง, เป็นเช่นนั้นบ่อย ๆ, มักเป็นเช่นนั้น, เช่น เป็นหวัดเก่ง หลับเก่ง ลืมเก่ง.
มือเก่า
หมายถึงว. มีความชำนาญหรือชํ่าชองมาก เช่น อย่าประมาทมือเก่านะเจ้าเอ๋ย. (อภัย).
หน้าเก่า
หมายถึงว. ที่เคยเห็นหรือรู้จักกันมาเป็นเวลานานจนคุ้นตา เช่น ดาราหน้าเก่า ลูกค้าหน้าเก่า, หน้าเดิม ก็ว่า.
แผลเก่า
หมายถึง(สำ) น. ความเจ็บชํ้าที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม.
ศิษย์เก่า
หมายถึงน. ผู้ที่เคยศึกษาในสถาบันการศึกษาแห่งใดแห่งหนึ่ง เช่น งานชุมนุมศิษย์เก่าโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย.
เสือเก่า
หมายถึง(ปาก) น. คนที่เคยมีความเก่งกล้าสามารถหรือมีอำนาจมาก่อน.
พระอัยกา, พระไอยกา (เขียนแบบเก่า)
หมายถึงปู่ / ตา ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์และเจ้านายหมายถึง ปู่และตา ที่มิใช่พระมหากษัตริย์ หรือแม้มิใช่เจ้านาย