ค้นเจอ 62 รายการ

ปลิ้น

หมายถึง[ปฺลิ้น] ก. กลับข้างในบางส่วนให้โผล่ออกมา เช่น ปลิ้นตา, โผล่ยื่นหรือทำให้โผล่ยื่นออกมาจากสิ่งที่มีอะไรห่อหุ้มอยู่ เช่น พุงปลิ้น ตาปลิ้น; (ปาก) ลักลอบหรือหลอกลวงเอาไปซึ่งหน้า เช่น ปลิ้นเอาเงินไป.

ปลิ้นปลอก,ปลิ้นปล้อน

หมายถึงก. ใช้อุบายล่อลวงเพื่อให้สำเร็จประโยชน์ตน.

พ่อลิ้นทอง

หมายถึง(ปาก) น. คนที่พูดดี พูดเก่ง หรือพูดคล่องน่าฟัง.

พออ้าปากก็เห็นลิ้นไก่

หมายถึง(สำ) รู้ทันกัน, พอแย้มปากก็เห็นไรฟัน ก็ว่า.

ลิ้นจะกวด

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

ลิ้นจี่

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Litchi chinensis Sonn. ในวงศ์ Sapindaceae ผลกลม สีแดง รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ มีหลายพันธุ์ เช่น กะเทยนางหมั่น โอเฮียะ กิมเจ็ง, สีละมัน ก็เรียก. (จ. ลีจี). ว. สีแดงเข้มคล้ายเปลือกลิ้นจี่ เรียกว่า สีลิ้นจี่. (จ. อินจี).

ลิ้นตก

หมายถึงน. ภาวะที่ลิ้นไม่สามารถทำงานได้เป็นปรกติเนื่องจากการหมดสติเป็นต้น.

ลิ้นตะกวด

หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดจากลับกลอกเชื่อถือไม่ได้.

ลิ้นหมา

หมายถึงน. ชื่อแตนชนิดหนึ่ง. (ดู แตน).

แลบลิ้นปลิ้นตา

หมายถึงก. แลบลิ้นและปลิ้นตาแสดงอาการล้อเลียน (มักใช้แก่เด็ก).

พระชิวหา

หมายถึงลิ้น

พระซิวหา

หมายถึงลิ้น

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ