ค้นเจอ 111 รายการ

หมากแดง

หมายถึงน. ชื่อปาล์มชนิด Cyrtostachys renda Blume ในวงศ์ Palmae กาบและก้านแดง.

หมากม่วน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นท้อ. (ดู ท้อ ๒).

หมากเม่า,หมากเม่าควาย

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Antidesma velutinosum Blume ในวงศ์ Stilaginaceae.

หมากลิง

หมายถึงน. ชื่อปาล์มชนิด Areca triandra Roxb. ในวงศ์ Palmae.

หมากหน้าแว่น

หมายถึงน. เนื้อหมากดิบสดทั้งลูกที่นำมาหั่นให้เป็นแผ่นกลมบาง ๆ ตากแดดจนแห้งแข็ง, หมากแปะ หรือ หมากอีแปะ ก็เรียก.

หมากฮอส

หมายถึงน. การเล่นชนิดหนึ่ง ใช้ตัวหมากเดินบนกระดานสี่เหลี่ยมจัตุรัสแบ่งเป็น ๖๔ ตาเท่า ๆ กันเหมือนกระดานหมากรุก แต่ระบายสี ๒ สีสลับกันทุกตา เดินหมากตามตาทแยง.

ขันหมาก

หมายถึงน. ขันใส่หมากพลูเป็นต้นซึ่งเชิญไปพร้อมกับของอื่น ๆ ในพิธีหมั้นหรือแต่งงาน เป็นเครื่องคำนับผู้ปกครองฝ่ายหญิง.

ข้าวหมาก

หมายถึงน. ของกินอย่างหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนึ่งแล้วหมักกับแป้งเชื้อ.

คิดมาก

หมายถึงก. คิดเกินกว่าเหตุ, รู้สึกสะเทือนใจง่าย.

ชู้เหนือขันหมาก

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงคู่หมั้นของชายอื่น.

ตามใจปากมากหนี้

หมายถึง(สำ) ก. เห็นแก่กินย่อมสิ้นเปลืองมาก.

น้ำหมาก

หมายถึงน. นํ้าลายของผู้ที่กำลังเคี้ยวหมาก มีสีแดง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ