ค้นเจอ 344 รายการ

เป่ากระหม่อม

หมายถึงก. ร่ายมนตร์คาถาแล้วเป่าลงกลางศีรษะเพื่อให้เกิดเมตตามหานิยมเป็นต้น.

เป่าผม

หมายถึงก. ใช้เครื่องพ่นลมร้อนทำให้ผมแห้ง.

เป่ามนตร์

หมายถึงก. เสกคาถาแล้วเป่าลงไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายมีกระหม่อมเป็นต้น.

เป่าหวูด

หมายถึงก. ดึงสายเชือกเพื่อเปิดหวูดเรือกลไฟเป็นสัญญาณในการเดินเรือ.

ลำพระศอ

หมายถึงลำคอ

คอเป็ด

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง.

คอเป็นเอ็น

หมายถึง(สำ) ว. ขึ้นเสียงเถียงโต้อย่างไม่ยอมลดละ, เถียงเก่ง, เช่น หวงแหนหึงผัวตัวเป็นเกลียว จนเสียงขุ่นเสียงเขียวคอเป็นเอ็น. (คาวี).

ปากคอ

หมายถึงน. ปาก เช่น ปากคออยู่ไม่สุข.

สร้อยพระศอ

หมายถึงสร้อยคอ

ล้างคอ

หมายถึงก. ดื่มเหล้าหรือกาแฟเป็นต้นเพียงเล็กน้อยหลังอาหารเพื่อล้างคาวคอ, กินของเปรี้ยวเช่นมะขามเปียกหรือมะยมเพื่อล้างรสขื่นของเหล้า.

โล่งคอ

หมายถึงก. อาการที่รู้สึกว่าลำคอปลอดโปร่งชุ่มชื่นเพราะดื่มน้ำชาหรือซดน้ำแกงร้อน ๆ เป็นต้น.

พระคีวัฐิ

หมายถึงกระดูกคอ

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ